قول هایی که برای بوکس عملی نشد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ بوکس ایران باز هم شانس افزایش تعداد سهمیه المپیک خود را از دست داد. اتفاقی که دو ماه پیش هم برای ملی پوشان بوکس افتاده بود. حالا در بازگشت تیم ملی از مسابقات انتخابی باکو، باید منتظر باشیم که چه فرد یا افرادی مقصر قلمداد خواهند شد. 

پس از آنکه بوکسورهای ایران در مسابقات انتخابی قاره ای که اواخر فروردین به میزبانی چین برگزار شد، نتایج ضعیفی گرفتند و به سهمیه المپیک ریو نرسیدند، دلایل زیادی برای ناکامی آنها عنوان شد.

نبود مسابقه تدارکاتی و سرمربی از جمله مشکلات تیم ملی بود که با رفتن (ولادیمیر وینکوف) سرمربی اوکراینی از ایران اتفاق افتاد. هر چند که این مربی نیز در سطح اول بوکس دنیا قرار نداشت اما پس از جدایی این مربی خارجی، فدراسیون نه تنها فکری برای سرمربیگری تیم ملی نکرد، بلکه بوکسورها از حضور در یک مسابقه تدارکاتی هم به علت ضعف همیشگی منابع مالی محروم شدند.

با این ناکامی که درس عبرتی برای مسئولان نشد، به جای دو مربی، لشگری از مربیان امتحان پس داده و به قولی سنت گرا که با مسائل فنی روز دنیای بوکس ناآشنا هستند، به اردوی تیم ملی اضافه شدند اما این بار هم تیم ملی بدون سرمربی ماند، با این تفاوت که هر یک از مربیان با داعیه سرمربیگری ساز خود را در تمرینات کوک کردند و جالب اینکه یکدیگر را نیز از نظر فنی قبول نداشتند! خبری هم از مسابقه تدارکاتی یا اردوی مشترک برای ملی پوشان نشد.

حدود 6 مربی در اردوهای تیم ملی حضور یافتند که در میان آنها فدراسیون روی تمرینات انصاری تاکید بیشتری داشت چرا که او قول کسب سه سهمیه المپیک را در باکو داد اما این قول عملی نشد.

در آستانه اعزام تیم ملی به مسابقات جهانی انتخابی المپیک در جمهوری آذربایجان نیز سجاد محرابی و امید احمدی صفا با نامه فدراسیون جهانی از حضور در این پیکارها محروم شدند و تیم ملی با ترکیبی ناقص راهی باکو شد. 

حاصل این تصمیمات همیشگی و ضعیف هم حذف هر هشت بوکسور ایران از آخرین شانس المپیکی شدند در مسابقات آماتور بود.

ظاهرا فدراسیون بوکس که کنترلی روی تصمیم مربیانش نداشت و زمان را از نیز دست داد، با پل های خراب شده، باید تکلیف تیم ملی را هر چه زودتر روشن کند.

حالا ایران تنها یک شانس دیگر برای افزایش تعداد سهمیه های المپیکی خود در مسابقات نیمه حرفه ای ونزوئلا دارد تا امین قاسمی پور و سجاد محمدپور دو ملی پوش نیمه حرفه ای خود را راهی این پیکارها کند، هر چند که با اتفاقات باکو و زمان کم باقی مانده تا این رقابت‌ها بعید به نظر می رسد این دو بوکسور مسافر برزیل شوند. در غیر این صورت باید به فکر حمایت از تنها بوکسور المپیکی خود یعنی احسان روزبهانی باشد تا با رسیدگی خوب از او حداقل با کسب مدال المپیک بخشی از زخم ناکامی های بوکس التیام بخشد.