تلفات بحران انساني در يمن بيشتر از تلفات گلوله

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از سي ان ان؛ در پي کمبود امکانات پزشکي و دارو ، بيمارستانهاي يمن جوابگوي بيماران و مجروحان نيستند.

شبکه تلويزيوني سي ان ان در گزارشي اختصاصي اعلام کرد؛ يمن در حال نابودي و فروپاشي است. در شمال، ائتلاف تحت رهبري سعودي مواضع (انصارالله) را بمباران مي کند. زندگي در اينجا خطرناک و بي نظم و سامان است با وجود اين علت بيشتر مرگها بمبها و گلوله ها نيست بلکه بحران انساني است که هر روز بزرگتر و بزرگتر مي شود و يمن به کشوري نابسامان و بدون حکومت تبديل مي شود. در بيرون بيمارستانها زباله هاي بيمارستاني در هواي آزاد و زير آفتاب رها شده است. هنوز در مناطقي از يمن شعارهاي القاعده روي ديوارها نمايان است. در داخل بيمارستانها اوضاع بهتر از بيرون آنها نيست. بيمارستانهاي يمن به شدت دچار کمبود تجهيزات پزشکي و داروست.
دکتر نحله عريشي گفت ما همه تلاش خود را براي رسيدگي به بيماران و مجروحان مي کنيم اما بيشتر از اين توان و امکانات نداريم.
مادر کودکي که بيشتر از دو هفته است ريه هايش عفونت کرده و از روستا به بيمارستان آمده است گفت به علت جنگ زندگي بسيار دشوار شده است و بيماريهاي واگير در همه جا پخش شده است. اين تنها بچه من است.
جان کيلر متخصص اطفال از شيکاگو که داوطلبانه به يمن آمده است شرايط اينجا را فاجعه آميز توصيف مي کند. در اينجا حتي براي شستن و ضدعفوني دستها نيز صابون مايع نيست و با آب بطري دستها شسته مي شود. در اين بيمارستان به علت کمبود انکوباتور در داخل يک انکوباتور چندين نوزاد نگهداري مي شود که احتمال شيوع بيماريها را افزايش مي دهد. در بيمارستانهاي يمن پزشک و پرستار به اندازه کافي وجود ندارد.
ان کيلر از بنيانگذاران موسسه خيريه «مدگلوبال (پزشک جهاني)» گفت: در اين شرايط حتي اگر تختهاي بيشتري هم براي بستري بيماران داشته باشيم، نيروي لازم را براي رسيدگي به آنها نداريم. پزشکان و پرستاران يمني که در اين شرايط کار مي کنند واقعا فداکاري و از خودگذشتگي مي کنند و قهرمان هستند.
خبرنگار سي ان ان از دکتر نحله عريشي پرسيد وقتي مي بينيد کودکي به علت نبود تجهيزات و داروي کافي مي ميرد و شما کاري از دستتان بر نمي آيد چه احساسي پيدا مي کنيد؟
عريشي گفت واقعا نمي توانم احساسم را توصيف کنم چون خودم مادر هستم. من خودم سه بچه دارم. واقعا دردناک است. ما همه تلاش خود را مي کنيم و بيشتر از اين از دستمان بر نمي آيد. امکانات ما محدود است. ما هر روز درباره کمبودها صحبت مي کنيم اما کسي صداي ما را نمي شنود.